LALELI CAMII, "LA PAZ ENTRE LA TURBA"

1 de Julio de 2008
____IMAGEN DEL DÍA____



Ilustració-Enric


Τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Αλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1896)

_________

Murallas
Sin miramiento, sin piedad, sin pudor
grandes y altas murallas en torno mio levantaron.
Y ahora estoy aquí sin esperanza.
No pienso sino que este destino devora mi razón;
porque fuera, mucho tenía yo que hacer.
¿ Por qué, ay, no reparé cuando iban levantando la muralla?
Mas nunca oí el ruido ni la voz de sus autores.
Sin sentirlo, fuera del mundo me cercaron.
C.P. Cavafis (1896)

* * *

____ L A L E L I__C A M İ İ ____

El vino malo. El raki. El mareo permanente y la gente. En una esquina la vibración, el nervio. En el recodo la nota perdida, una gota descarriada: una canción de Livaneli y un derviche girándote en el encéfalo.

Una masa inacabable de gentío frente a la estación en Beyazit, rios de sudor y bolsas repletas de enseres, y casas con ruedas, y el olor de la pita y del döner por doquier. Llegando a Laleli. Buscando. Escuchando la voz del muezín y reprimiendo un llanto que hasta hoy nunca supiste que yacía en tu interior. Y el canto chueta de tus antepasados palpitando fuerte, como un martillo hidráulico. Y la sangre derramada que tus padres aun recuerdan tan brillante, tan injusta: la baixa de sant Pere, sant Pere més baix...Laietana...


La fuente. La luz y el calor sofocante.


Pero estás alfín frente a Laleli, cerca de la tumba de Mustafa III oliendo el tulipán, mirando la luna que asoma. No esperes nada más. La vida se apea y tú nada tendrás que temer: entra y ora: rindete al supremo: ¡MÉZCLATE!







Que gusto, que delectación, que sublime transgresión al paratar los muros de cuero y penetrar a Laleli cargado de raki, recién parido en la taberna, descalzo, desnudo, mirando la qibla como un robot desconcertado. Esperar. Ser siempre paciente....
Ten paciencia. Siempre quedará tiempo para la mágia, para el ney en manos de Μανος Αχαλινωτοπουλος o Mercan Dede. El tiempo se detendrá y el llanto brotará: seremos, indudablemente seremos ... espera...y abrazate a mi...




¿ aun recuerdas qué es la pasión αγάπη μου?




...

İstanbul, İstanbul, ¡İyi geceler!
Bona nit estimada Istanbul !

No hay comentarios: